Trabzonspor camiasında yediden yetmişe herkesin aklı-fikri, salı gecesi oynanacak Kopenhag maçında... Zira geçilecek tünelin sonunda elde edilecek o kadar çok şey var ki...
Danimarka’ya moralli gitmek için de evvela Atakaş Hatayspor engelini geçmek lazımdı tabi ki...
Her ne kadar Hamsik ile Dorukhan oynamasa da, Ömür yedek kulübesinde ve bazı mevkilerde eksiklik, topla çıkışta ve rakibi karşılamada sorun olsa da, iki takım arasında kadro kalitesi olarak bayağı fark var.
Gel gör ki, bordo-mavili takım ilk yarı beklenen oyunu sahaya yansıtamadı. Saman alevi gibi bir parlayıp bir söndüler! Orta sahada üretken olamadılar, doğaçlama oynadılar.
Göze hoş gelen oyun yoktu ama girdikleri gol pozisyonları iki elin parmak sayısını bulmuştur. Son vuruşlarda biraz dikkatli olabilseydiler, sakin kalabilseydiler; ilk yarı arzu ettikleri skoru elde edebilirlerdi.
Atakaş Hataysporlu El Kaabi’nin harika vuruşuna kaptanın nefis kurtarışla cevap verdiğini unutmayalım.
İkinci yarıya Ömür ile başladı Avcı, pas oyununu artırmak, sonuca gitmek için.
Ve o Ömür, öyle bir gole imza attı, meşin yuvarlağa öyle sert vurdu ki, sesi sadece ilçesi Çarşıbaşı’nda duyulmadı, ‘topa vuramıyor’ diyenlere de duyurmuş oldu!
Gol kaçırma yarışı ikinci yarıda da devam etti Trabzonspor’da... Vasat oyuna rağmen neler kaçtı neler... Erce’nin de hakkını teslim edelim, mükemmel oynadı eski takımına karşı.
Özetle, Trabzonspor’un eksikleri var; transfer ile giderilir. sezon başı henüz hazır değil diyelim. Önemli olan üç puan ve moraldi onu da aldılar.
Edin Vişça’ya geçmiş olsun dileklerimizle.