Her iki takım da ununu elemiş, eleğini de asmış bir vaziyette maça başladı. Başlangıç düdüğü ile Serkan Asan’ın atılmasına kadar geçen süre hakikaten futbol adına son derece kötü anlardı. Sıradışı bir gelişme harici oyunda bir değişim beklenmiyordu. Ne zaman ki Serkan atıldı, oyun keyifli, anlaşılır bir hal aldı. Kırmızı sonrası Trabzonspor’un oyununun olumlu yönde değişimi düşündürücüydü! İzlerken Marlon da kırmızı görse daha da iyi bir oyun olur mu diye düşünmedim değil... Trabzonspor’un sezonluk ‘bek sorunu’ elbette bu ironik durumlarla adeta tescillenmiş gibi de oldu.
Güçlü karakterler...
Dün oyuna tutunan, kazanmaya dönem dönem yakın olan Trabzonspor’un saha içinde hakikaten çok güçlü karakterleri vardı... Ve özellikle 10 kişi kalındığında devreye girmeleri bunu bir kez daha görtermiş oldu. Omurgası oluşmaya başlamış bir Trabzonspor’un önümüzdeki yıla bu güçlü karakterleri taşıyıp, nokta hamlelerle şampiyonluk yarışını sonuna kadar zorlayacağı aşikar. 10 kişiyle, üstelik sezon sonu gelmişken, bu kadar yükle Konya deplasmanında ‘bırakmama’ halini görünce aklıma bırakılan maçlar geldi. Değişimi bir de bu açıdan değerlendirelim derim!