Bu yıl da böyle olacaksa...

Deli dolu diye tarif ettiğim Trezeguet oyuna girdikten sonra neden bu sistemde kadroda olması gerektiğini bağıra bağıra anlattı. Saha içine dinamizm, tribünlere heyecan, ekran başında izleyenlere umut verdi. İlk yarıda, aslında ilk kurguda son maça göre hocanın radikal değişikliklere gitmesi, eleştiri alan klasik oyununa ekstra bir hareket getirmedi. Hatta tam tersi durum yaşandı. Visca’nın adeta tek başına hareketlendirdiği oyunun ceza sahası içinde bitiricisi yoktu bu kez. Mendy ortasaha oynamayı unutmuş gibi başladığı oyunda ikinci yarıda biraz daha toparlanmış görüntü verdi. Trabzonspor bu takımı rahat eler demek istiyorum ama oyuna dair endişelere bu iddiayı zayıflatıyor. Trabzonspor hocanın da ifadesiyle daha önde, daha baskılı, daha tempolu olacaktı, olmadı! Trabzonspor yine bir koca ilk yarıyı yine geçmiş yıllarda olduğu gibi heba etti. Bu cümleyi geçen yıl sık kullanırken, bu yıl da böyle olacaksa işi zor Abdullah Avcı’nın. Cihan çok yetenekli ama sol tarafta en son düşünülecek isim bence. Mesela Barisic varken neden bir türlü olmayan Eren yine sol bek mevkisinde oynuyor anlamak güç. Yine sıklıkla Uğurcan Çakır ismi konuşulduysa mesaj açık...
Trabzonspor’da orta alan estetiği düşük, üretmekten çok karşılayan ağır oyuncularla, özetle bu merkezi anlayışla maçlara bir daha başlamamalı. Trabzonspor fizik gücü yüksek, oyunlarından asla taviz vermeyen ve bozulmayan sistem takımı olan Rapid Wien karşısında ağır, aheste oyunu ile yer yer hızlanarak bundan fazlasını yapamazdı. Yine yapamadı. Yine bekleneni veremedi, tahmin edilenin de ötesine geçemedi. Ama ikinci maçta yapabilir…